Muzeum Częstochowskie przygotowało wystawę poświęconą dziejom Tysiąclecia
To następna z cyklu ekspozycji wokół historii częstochowskich dzielnic, której kuratorem jest kierownik Ośrodka Dokumentacji Dziejów Częstochowy, historyk – dr Juliusz Sętowski. Czy już wiadomo kiedy będzie można zobaczyć wystawę?
Oczywiście gdy tylko rząd zdejmie restrykcje. Wtedy w cudzysłowie „na żywo” będziemy mogli zobaczyć wystawę w Ratuszu i potrwa ona do końca maja. Póki co materiałów z nią związanych można spodziewać się na stronie Muzeum oraz jego profilach w mediach społecznościowych. Tam pracownicy placówki uchylą rąbka tajemnicy. Dodam jeszcze, że materiały do wystawy pozyskano z rozmaitych źródeł, a przygotowanie całości trwało pół roku. Ponadto przy okazji przedsięwzięcia powstało „Vademecum Tysiąclecia”, czyli publikacja zawierająca kilkadziesiąt zdjęć z opisami.
– wystawę polecała Joanna Mielimonka
Na wystawie można prześledzić zmiany w zabudowie na obszarze Tysiąclecia, do 1960 roku noszącego nazwę Zawady. W przeszłości funkcjonowały tam choćby koszary wojskowe czy gospodarstwa ogrodnicze rodzin Zawadów, Hoffmanów, Jastrzębskich i Szczecińskich.
Śledzimy początki budowy współczesnej dzielnicy – powstające tam drogi, wznoszony w szczerym polu szpital im. Orłowskiego czy miejsca o wartości zabytkowej – jak willa Hoffmanna. Oprócz dokumentów archiwalnych są fotografie z okresu PRL-u m.in. w postaci ,,Kroniki Miasta Częstochowy”, ,,Kroniki budowy Promenady XXX-lecia” – czy pamiątki, np. w postaci cegiełki na budowę kościoła św. Wojciecha, który powstawał przy oporze ówczesnych władz. Przyglądamy się obiektom charakterystycznym dla Tysiąclecia – 4 wieżowcom wzdłuż dzisiejszej al. Armii Krajowej, dawnej, lubianej restauracji i kawiarni ,,Adria”, biurowcowi do dziś nazywanemu przez częstochowian ,,Komobexem”, wielkiemu blokowi mieszkalnemu – ,,mrówkowcowi” – czy klubowi ,,Politechnik”.
Materiały do wystawy zebrano z rozmaitych źródeł – większość z Działu Historii Muzeum Częstochowskiego czy Ośrodka Dokumentacji Dziejów Częstochowy (również działającego w strukturach Muzeum). Plany czy maszynopisy pozyskano z Archiwum Państwowego – współautora wystawy. Skorzystano także z zasobów Biblioteki Publicznej im. dr. W. Biegańskiego, Antykwarni „Niezależna” Zbigniewa Biernackiego, archiwum Spółdzielni Mieszkaniowej „Nasza Praca” oraz zbiorów prywatnych.
