Akcja „Wieniec” w lasach
Akcja o kryptonimie „Wieniec". Strażnicy leśni ruszają z patrolami, aby pilnować spokoju jeleniowatych. Sarny, łosie i jelenie właśnie na przełomie lutego i marca zrzucają poroże i choć zbieranie zrzutów nie jest zakazane, to zdarzają się przypadki, gdy jelenie wypłaszane są petardami, a chciwy zbieracz „tropi” je quadem.
Mariusz Osyra:
Dlatego właśnie leśnicy zapowiedzieli swoje patrole w całym kraju, także u nas w regionie. Zbieranie poroża nie jest nielegalne, ważne jednak, aby nie płoszyć zwierząt. Zrzutów nie można zbierać w parku narodowym czy rezerwacie przyrody. Poszukiwacze nie powinni także naruszać zakazów wstępu obowiązujących w lasach. M.in. nie powinni wchodzić w młodniki do 4 m wysokości. Nie wszyscy to rozumieją, leśnicy opowiadają, jak w zachodniopomorskim, wypłoszona chmara przeszło 30 jeleni weszła na zamarznięte jezioro, 18 zwierząt utonęło. A poroże to gratka dla kolekcjonerów leśnych trofeów, wielu zbiera je do własnych kolekcji, niektórzy na sprzedaż. Cena zaczyna się od kilkudziesięciu złotych za kilogram, a za największe okazy płaci się dwu-, trzykrotnie więcej.
Poroże to twardy, kostny twór, który noszą samce krajowych jeleniowatych. Ma rolę reprezentacyjną – pozwala demonstrować siłę i możliwości reprodukcyjne. Bywa orężem do walki z rywalami. Po okresie godów w zasadzie przestaje być potrzebne i jest zrzucane. Pozbywanie się poroża i jego odrastanie to coroczny proces.
Zrzutami nazywamy poroże zrzucane co roku przez zwierzęta jeleniowate – sarny, łosie i jelenie. Te ostatnie pozbywają się poroża właśnie na przełomie lutego i marca. To gratka dla poszukiwaczy. Wielu zbiera je do własnych kolekcji, niektórzy na sprzedaż. Cena zaczyna się od kilkudziesięciu złotych za kilogram, a za największe okazy płaci się dwu-, trzykrotnie więcej. Z poroży wytwarza się oryginalne przedmioty użytkowe i galanterię.
Niestety część osób w pogoni za znaleziskami zachowuje się nieodpowiedzialnie. Celowo tropiąc chmary jeleni, zmusza je do ciągłego przemieszczania się. Gruba pokrywa śnieżna, mróz i bardzo ograniczony dostęp do pożywienia to wystarczająco duże trudności dla zwierząt. Zmuszanie ich do ucieczki w takich warunkach, przepędzanie z bezpiecznych i zasobnych w karmę ostoi zakrawa na okrucieństwo.
