34 lata ruchu Bethel. Zaczynali w Częstochowie, dziś pomagają w całym świecie

34 lata temu powstał w Częstochowie Katolicki Ruch Dobroczynny Bethel. Dziś zrzesza wielu członków i zajmuje się organizacją domów dla osób niepełnosprawnych w różnych częściach świata.

Szacowany czas czytania: 02:15

Ruch Bethel

Jego twórcą jest Andrzej Kalinowski, który przy okazji ostatniej wizyty w naszym mieście opowiadał o Bethel, ale i promował książkę o swojej działalności w Etiopii:

Andrzej Kalinowski: To działalność i praca z osobami niepełnosprawnymi. Zaczynaliśmy 34 lata, więc trochę historii jest tu w Częstochowie. Później, krok po kroku, rok po roku szliśmy dalej i dzisiaj ten ruch zajmuje się osobami niepełnosprawnymi, prowadzi domy dla osób niepełnosprawnych, prowadzi różnego rodzaju grupy wsparcia, wolontariatu w różnych miejscach, w różnych miastach, przede wszystkim tutaj w południowej Polsce, ale też za granicą. Też mamy działalność w Afryce, w kilku krajach.

Mówi w Radiu Jura prezes tego międzynarodowego ruchu. Zarówno w Polsce, we Włoszech, jak i w Afryce, Bethel cyklicznie tworzy domy dla potrzebujących, szczególnie osób z upośledzeniem umysłowym:

Andrzej Kalinowski: Jest to jakaś tam idea, która nam wszystkim jest potrzebna, również i mnie, rodzinie mojej, czy moim znajomym, przyjaciołom i środowisku, żeby pokazać, że człowiek to też troszeczkę inny wymiar, że nasze człowieczeństwo to przede wszystkim ludzka strona i w tym jest sens życia. To, co ma naprawdę taki wielki sens, to właśnie to, kim jesteśmy, to ile potrafimy gdzieś tam tego dobra zostawić, podać je dalej.

Opowiada o swojej idei pomocy głównie dla Etiopii – Andrzej Kalinowski. Więcej doświadczeń ze swojej pracy w Afryce zawarł w książce pt. „Prawdziwy cud”. Jak dodaje, praca z tymi osobami dużo daje także niosącym pomoc:

Andrzej Kalinowski: Mogą nas wiele nauczyć, są to osoby otwarte, które mówią prosto w twarz i są to osoby, dla których właśnie takie rzeczy się nie liczą, tylko liczy się to, kim Ty jesteś. Wszystkie te osoby niepełnosprawne z upośledzeniem umysłowym czy to w Polsce, czy we Włoszech, w Niemczech czy w Afryce, w którymś kraju, wszystkie mówią tym samym językiem i pytają, czy ty masz czas dla mnie? Czy Ty jesteś w stanie poświęcić coś dla mnie? Czy ty jesteś w stanie być ze mną, porozmawiać, spojrzeć mi w oczy?